Het is alweer April, de maand van de grappen en opkomende zonnetjes, althans dat is zo voor de meeste mensen het geval. Voor ons pubers, die in het examenjaar zitten, is het de maand voor de voorbereidingen van het examen wat eraan zit te komen. En laat dat nou net een hele stressvolle maand zijn.
“Nog één maand en dan is het zover, jullie examens” , “Ik ga ervan uit dat jullie allang al bezig zijn met leren, natuurlijk”. Dit zijn de standaard zinnen van alle docenten, in deze slopende maand. De druk wordt omhoog gegooid en de stress slaat toe. Nu is het zo dat ik dit jaar zelf examen doe dus ik weet er alles vanaf, van de stress dan. De gedachte dat er een kans is dat je gaat zakken is verschrikkelijk, meestal ook overbodig. Maar zodra die bekende zinnen op komen zetten, tijdens de lessen ga je toch twijfelen aan jezelf.
Ben je wel op tijd begonnen? Ben je niet dingen vergeten? Weet je alles wel, of zijn er dingen waarvan je denkt “What the F@*$CK”.