Valentijnsdag Tag

Column: Valentijnsdag

De azijn zeikerds die we onze medemens noemen hadden weer iets te klagen. Door het aanhoudende geklaag ontstonden er rimpels, en in die rimpels kon men de boodschap in braille aflezen. Ze vonden Valentijnsdag stom. Klinkt niet heel raar, het feest is immers vernoemd naar twee christelijke martelaren. Ze vinden het een commercieel feest, groot gemaakt door de marketing, een lelijk feest. Maar ik ervaar dit anders.

Elk jaar schrijf ik een brief, een raadselachtige brief met een zwoele ondertoon. Ik laat de  geadresseerde lezen dat ik haar al jaren volg en bemin. Deze brief stel ik verdekt op in een rood gekleurd boeket. Dit alles laat ik bezorgen bij mijn buurvrouw. Ze is 63, alleenstaand, werkloos, ze zingt mee met Jan Smit, kijkt elke dag naar lingo en de enige die haar trouw blijft is haar labrador Bob. De schat heeft de uitstraling van een kapotte step; vertrapt en onnodig. Haar seksleven is al jaren zoek en ook is verder vertier uitgesloten in haar eenzame leventje. De rozen die ik haar geef staan minimaal 3 maanden op tafel. Te verwelken. Het geeft haar saaie leventje enige kleur. Deze vrouw verdient een bos bloemen. Puur uit medelijden.