Interview met Andy Leibbrand
‘De Verloren Rune’ is het eerste boek geschreven door (oud-) Katwijker Andy Leibbrand (44 jaar). Reden genoeg dus voor Kattuk.nl om eens wat vragen over hem en zijn boek te stellen. Hieronder lees je de door hem ingevulde vragenlijst.
Wat is je beroep?
Ik werk als planner voor de afdeling infra beschikbaarheid bij prorail. Dat houdt in dat ik verantwoordelijk ben voor de coördinatie tussen het treinverkeer en werkzaamheden aan het spoor. En dan vooral de veiligheid.
Wat is je woonplaats?
Almere
Hoe lang ben je uit Katwijk weg? Waarom ben je uit Katwijk weg gegaan?
Ik ben 12 jaar geleden verhuisd. Ik kreeg een nieuwe baan in Amsterdam en we wilden ook gewoon eens iets anders. Dat werd dus pionieren in de polder. Maar ik mis Katwijk best nog wel eens en ben er dan ook nog vaak te vinden. Vooral om op zaterdag een potje te voetballen of met één van mijn bands te oefenen.
Welke bands heb je gezeten en wat deed je daarin?
Vanaf mijn zestiende tot nu toe heb ik altijd wel in bands gespeeld. Eerst als gitarist en later kwam er ook wel wat zangwerk bij. Het begon met wat naamloze groepjes die geen lang leven beschoren waren en vaak snel van bezetting wisselden. Blind Alley was de eerste hardrockband waarmee ik in de begin jaren tachtig heb opgetreden. Daarna raakte ik in de heavy metal verzeild, met als kroon op het werk de band Nemesis. We maakten daar hele goede muziek, hadden een paar geweldige optredens maar botsende ego’s zorgden ervoor dat het na een paar jaar weer over was. Na de verhuizing naar Almere kwam ik terecht in de Amsterdamse muziekscene. Heel anders dan het Katwijkse wereldje, dat toch wat kameraadschappelijker is. Met de band eclipz heb ik het Amsterdamse clubcircuit uitvoerig bespeeld, met als hoogtepunt een televisie optreden tijdens de begrafenis van Herman Brood. Eclipz was een Nederlandstalige band met U2-achige muziekinvloeden. Het was een hele leuk tijd met optredens door het hele land maar na een jaar of zeven was de koek op. Geen inspiratie meer. En ik had heimwee naar de heavy metal. Gelukkig had ik nog wat contacten in Katwijk en na een paar telefoontjes speelde ik (tot mijn eigen grote verbazing) in undercover. Jammer genoeg duurde dat ook niet lang, maar verder niet getreurd want het volgend project diende zich al weer aan: Quest for fire, een Iron Maiden coverband waar ik weer helemaal m’n ei in kwijt kon. En sinds kort speel ik nu ook in een tweede band, Oceanspirit genaamd, waar ik samen met mijn maatje en creatieve geestverwant Leen van Velzen nu nummers voor aan het schrijven ben en eerlijk gezegd veel van verwacht. Tussendoor heb ik ook nog wel eens een optreden met de prorailband, een bont gezelschap van muzikale collega’s die zo nu en dan eens bij elkaar komen om een feestje op het werk van een muzikale omlijsting te voorzien.
Is dit je eerste boek? Wat heb je hiervoor geschreven?
Ja, dit is mijn eerste boek. Hiervoor schreef ik voornamelijk teksten voor de songs van de bands waar ik in speelde. Toen ik een jaar of twintig was heb ik wel eens een begin gemaakt met een boek maar dat is tot nu toe nooit afgemaakt. Misschien pak ik het later nog wel eens op. Enkele gedichten en korte verhalen liggen ook nog ergens in een la, maar die heb ik nooit gepubliceerd (daar vond ik ze niet goed genoeg voor of ze waren te persoonlijk).
Wat is het voor boek? Waar gaat het boek over?
Het is een echte thriller en speelt zich af op diverse locaties. De Oostenrijkse Alpen, de binnenstad van Amsterdam en het Katwijkse strand zijn een paar locaties die ik gebruikt heb.
Het is een geheimzinnig verhaal over een nuchtere Katwijker die te maken krijgt met occulte groeperingen, magische voorwerpen en duivelse vijanden. Hoog in de bergen vind hij een amulet en in zijn onwetendheid zet hij een kettingreactie in beweging die hem van het ene naar het andere avontuur doet rollen en hem talloze keren in levensgevaar brengt. Daartussendoor gevlochten loopt een verhaallijn die begint in prehistorisch Europa en de geschiedenis verteld van het ontstaan van de karak rune.
Waarom heb je dit thema gekozen?
Het is een combinatie van dingen die mij boeien, wat mij fascineert of waar ik wel wat over te vertellen heb. Geschiedenis heb ik altijd prachtig gevonden, zeker zaken die niet helemaal duidelijk zijn en meer in de mythologische sfeer liggen. Een tijd lang heb ik genealogie als één van mijn hobby’s gehad en ben zo veel te weten gekomen over de Germaanse stam der Langobarden en hun cultuur. Dat is in het boek duidelijk te merken.
Wat is je motivatie geweest om dit boek te schrijven?
Dat is moeilijk aan te geven. Het is denk ik gewoon de drang om creatief bezig te zijn, iets scheppends te doen. Net als muziek maken geeft het schrijven op zichzelf mij veel voldoening.
Hoe lang heb je over het boek gedaan?
Vrij lang, een jaar of vier. En ik ben drie jaar lang bezig geweest om een uitgever te vinden.
In eerste instantie wist ik niet eens dat het een boek zou worden, ik zat meer aan een kort verhaal te denken, maar dat werd steeds maar langer en langer en toen dacht ik: dan moet dit toch maar mijn eerste boek gaan worden.
Hoe ziet het proces ‘een boek schrijven’ eruit? Van idee tot de winkelschap zegmaar.
Het begint er denk ik mee dat je jouw gedachten graag op papier zet. Werkelijkheid of fantasie, dat maakt niet uit. Dan ben je al een klein beetje schrijver. Als je dan de drang en het creatieve vermogen hebt om dat uit te bouwen ben je op weg om een boek te schrijven. En mocht je het voor elkaar krijgen om inderdaad een sluitend verhaal te krijgen (vele pogingen van aspirant schrijvers verzanden in vastgelopen ideeën of een gebrek aan discipline), dan volgt de frustrerende zoektocht naar een uitgeverij die met jou in zee wil. Jaarlijks komen er tienduizenden manuscripten binnen bij de talloze uitgeverijen die Nederland rijk is, zie daar maar eens door uitgepikt te worden.
Wat streef jij na als schrijver?
Vooral mijn eigen creatieve behoefte bevredigen. Maar net als de zanger die wil zingen, of de atleet die wil rennen, wil je ook graag aan anderen laten zien waartoe jij in staat bent, wil je andere mensen graag vermaken met jouw kunst.
Kunnen we meerdere boeken van jouw hand verwachten?
Ja hoor, ik heb de smaak nu goed te pakken. Het volgende boek heet “te vuur en te zwaard” en speelt zich grotendeels af ik Katwijk. Ik wil alvast verklappen dat het te maken heeft met het legendarische Romeinse fort Brittenburg. En ik heb ook al weer ideeën voor nog meer verhalen.
Klik hier voor Deel 2 van het interview
Geen reacties