Blog

Kirsten op Wereldreis – 40 kaarten

Weer een nieuw blog van Kirsten vanuit Kaapstad Zuid-Afrika. Deel 8 van de avonturen van Kirsten op Wereldreis.

Ze is al over de helft van haar avontuur en wordt steeds verliefder op Zuid-Afrika, het land, de mensen en het eten. Verder is ze lekker wezen backpacken langs De Garden Route en heeft vriendlief Luke een berg kaarten meegenomen uit Nederland.

Ze heeft nog veel meer beleeft, maar dat kan ze veel beter zelf vertellen!
—
En? Hoeveel van jullie zijn de uitdaging aangegaan en zijn zich 1 dag lang bewust geweest van het water dat ze gebruiken? Of was het toch een… “mwah dat doe ik morgen wel… Ofzo”

Elke keer dat ik Zuid-Afrika verder ontdek met de verschillende uitjes, ook buiten Kaapstad, word ik steeds verliefder op het land, de mensen en het eten! Deze keer mocht ik wat ik meemaak hier in Zuid-Afrika delen met niemand minder dan mijn eigen vriend Luke! Die even voor een paar dagen de wereld over is gevlogen om bij mij te zijn!

We hadden geluk met het zonnige weer en hebben daarom ook zo veel uitjes ondernomen. Bij elkaar opgesomd zijn we naar Robbeneiland geweest, hebben we devils peak gehiked, ontbeten op longstreet, op het strand gelegen bij Clifton, de zonsondergang bekeken op signal hill, sushi gegeten bij beluga, ontbeten bovenop Tafelberg, foto’s gemaakt in Bo Kaap, naar een rugby wedstrijd geweest van de MATIES, naar Kaap de Goede hoop geweest, met de kinderen op mijn stage gespeeld, naar Mama Africa geweest, naar de Castle of good Hope geweest, gegeten bij het Hard Rock café in Camps Bay en… Ohja! De Garden Route onveilig gemaakt met nog 18 andere studenten in 2 busjes!

De Garden Route
Afgelopen weekend zijn wij samen met 4 Exchange mee geweest naar de Garden Route welke wij gezien hebben tot aan stormrivier en zijn wij naar 3 verschillende backpackers lounges geweest om daar de nachten door te brengen.

Allereerst zijn we bij Beachhouse Wilderness geweest. Deze lag aan het strand lag en vanuit je bed kon je het strand zien en genieten van het geluid van de golven. In de vroege ochtend toen ik lekker even zat te lezen op een balkon tikte iemand mij aan: ‘Look!’ een grote groep dolfijnen waren aan het spelen in de golven, het was echt een prachtig gezicht wat absoluut niet te vergelijken is met het Dolfinarium. In Wilderness hebben we ook gekanood en zijn op vrijdag op tijd weer het busje in geklommen en gingen we richting Stormrivier.

Onderweg naar Stormrivier reden we langs een elephant sanctuary en zijn we met een groep daar op bezoek geweest. Het was heel vet; we hebben met olifanten aan de slurf gelopen, mochten ook de hele olifant van dichtbij bekijken en naast de olifanten foto’s maken. Dit leverde gave beelden op!

Na de elephant sanctuary hebben wij onze reis vervolgd over de brug waar de (guiness erkende) hoogste bungee jump was! Ik zag het niet helemaal zitten om zelf van een brug af te springen en heb daarom genoten van het zicht van de andere die deze gekke wil wel hadden. In Stormrivier zijn we naar de backpackers genaamd Tube & Axe geweest. Wat een soort tropisch paradijs was met allemaal hangmatten, ligbanken en een half overdekte vuurplaats waar je met z’n alle rond het kampvuur dat in de avond aangestoken was kon zitten en kletsen. Je kon er ook voor kiezen om even naar buiten te gaan en te genieten van alle sterren die je goed kon zien doordat er zo weinig lichtvervuiling en geen wolkje aan de lucht was.

Op zaterdag zijn we een hike gaan lopen in de bossen van Tsitsikamma national park en vervolgens zijn we afgezakt naar Keurboomsrivier waar we met een boot overheen hebben gevaren. Daar hadden we ook de mogelijkheid om van een rots af te springen, de rivier in. De boot die ons rond had gevaren lag aangemeerd aan een klein strandje met uitzicht op de rots waar je vanaf kon springen. Het was erg gezellig met wat muziek aan en wat kleine spelletjes die we konden spelen! Toen de zon uiteindelijk achter de rotsen verdween zijn we naar de derde en laatste backpackers geweest van onze reis. Ik moet eerlijk zeggen dat ik, nadat we aan waren komen hobbelen door de Afrikaanse massage (zandweg met hobbels) en de iets wat verweerde huizen zagen niet helemaal wist of deze backpackers de tropische, luxe ogende Tube & Axe kon overtreffen. Maar, nadat ik mijn rugzak op een krakend bed had gezet en door het hoofdgebouw in de tuin van de backpackers een klein paadje zag raakte ik nieuwsgierig. Ik was schijnbaar niet de enige met zo’n nieuwsgierige geest want toen ik het kleine paadje af liep kwam je uit op een prachtig mooi dek boven een vallei in Plettenberg.

Hier zaten al een paar vrienden op een van de banken te genieten van de zonsondergang die over de vallei heen streek met een klein kampvuur in het midden. Het was werkelijk adembenemend mooi. Hier hebben we onze avond met plezier, wat spelletjes en nog meer gepraat doorgebracht terwijl de zon plaats maakte voor een indrukwekkende sterren hemel.

Het was een indrukwekkende en goed georganiseerde reis met super leuke mensen waarvan ik blij ben dat ik ze (beter) heb leren kennen!

40 Kaarten
Maar… allemaal heel leuk en aardig die hele Garden Route… maar waarom nou de naam van deze blog? Nou ik ga het je vertellen. De post hier in Zuid-Afrika word niet altijd even goed en snel afgewerkt. Het duurt gerust 2 maanden voordat een brief vanaf Nederland bij mijn appartement wordt bezorgd. Maar, ik zeg het eerlijk, ik geniet ervan om die brieven en kaartjes te lezen! Ik vind het op de een of andere manier veel leuker en persoonlijker dan een whatsappje (niet dat ik die niet leuk vind, een kaart is gewoon nét iets specialer). Mijn ouders, Luke en Amber hadden dit waarschijnlijk wel door en zijn een inzamelingsactie gestart. Ze hebben allemaal verschillende vrienden en familie opgetrommeld om kaarten te schrijven welke in een grote envelop in Luke z’n koffer zijn gestopt, zodat hij ze als persoonlijke postbezorger hier in Kaapstad aan mij kon overhandigen.

Ik ben eerlijk: Op het moment dat ik al die 40 lieve en grappige kaartjes las, stroomde er wel wat tranen over mijn wangen heen. Voor iedereen die mij een kaart of brief heeft gestuurd: dankjewel ❤ Luke heeft ze kaart na kaart aan mij overhandigd en telkens wanneer ik er écht van overtuigd was dat de envelop nu toch wel leeg moest zijn toverde hij weer een nieuwe kaart uit de envelop tevoorschijn. Toen de envelop eindelijk echt op was kon ik naar mijn gevoel met alle tranen het watertekort in Kaapstad ongeveer oplossen.

Nu weten jullie het verhaal achter de naam deze blog. Bij elkaar zijn er 40 kaarten en brieven in de envelop aan mij overhandigd! Dat idee is echt ongelooflijk lief, dus nogmaals bedankt!

Ik maak een hoop mee, ook op mijn stage kom ik verschillende interessante casussen tegen. Waarbij ik regelmatig bij de vergadering zit waar de nieuwe opnames worden besproken en je dus een beeld krijgt van alle kinderen die in het St. Josephs rond lopen. Alles gaat goed op mijn stage en mijn volgende blog zal ik dan ook meer daar aan wijden, er is de laatste tijd veel doorstroom met een hoop patiënten die met ontslag gaan en dan ook een hoop nieuwe kinderen. Het lukt mij niet om alles wat ik hoor en zie met jullie te delen maar ik hoop dat ik nu weer in ieder geval een klein inzicht heb kunnen geven in mijn leven hier in Kaapstad!

Stay Tuned! Want geloof het of niet… We zijn al over de helft heen!

Tot snel

XOXO Kirsten