Boekrecensie: Steenkind van Robert Haasnoot
“Vroeger dachten ze in het dorp dat het een dwaallicht was, de geest van een moordenaar die ’s nachts van de watering tot aan de eerste paal doolt om late strandwandelaars te grijpen.”
Dit boek telt 159 pagina’s en het is een goed geschreven boek. Het verhaal is leuk om te lezen. Het begint wat apart maar hoe verder je komt hoe leuker die word. Het boek is duidelijk omschreven en leest makkelijk weg. De zinnen zijn mooi, de woorden zijn makkelijk. Hier door is het boek makkelijk te lezen.
Het verhaal draait om de vijftienjarige Wouter. Als op een dag zijn beide ouders verdwijnen moet zijn oudere boer Stijn op hem passen. Wouter hoopt dat zijn ouders terug komen. Maar een paar dagen later word het lijk van zijn vader gevonden. De kleren van zijn moeder zijn gevonden, en wouter hoopt hier door dat ze nog in leven is. onder tussen probeert Stijn hun leven weer op te pakken. Hun familie probeert op hun manier te helpen.
Als er een leeftijd aan dit boek gegeven zou moeten worden is het 16+. Dit is een aanrader als je van psychologische romans (thrillers) houd. Dit boek is geschreven uit Wouters zicht, zijn flashback komen vaak voor. Dit is slim om te weten omdat het niet echt duidelijk word aan gegeven.
“Op een schaal van 1 tot 10,
krijgt dit boek een 6,5”
Het boek krijgt een 6,5 omdat het boek goed in elkaar zat. Zelf miste ik wel wat dingetjes, maar dat was in dit geval niet erg, omdat het niet echt noodzakelijk was. Stijn had anders omgeschreven kunnen worden, want dan had ik hem leuker gevonden, maar uiteindelijk pastte het precies.
Door: Janaika
Geen reacties