Blog

Blog PreppyWriter: Prep’s ouderadvies…

Een donderdag is geen donderdag zonder… Prep! Vandaar ook deze donderdag weer een dosis Prep, maar dan net ietsjes anders.

Vandaag gaat mijn blog meer over ouders dan over pubers, maar bereid je voor op een hoop kritiek en een waslijstje. 😉
Allereerst wil ik alle ouders feliciteren met hun ge-wel-dig-e pubers en nee dit is niet sarcastisch. Oké, dan nu het echte werk… mijn ouderadvies!

Mijn eerste punt (op de lijst) is: klusjes… het gevreesde woord voor iedere puber. Lieve papa’s en mama’s, wij pubers hebben het al druk genoeg met school, hobby’s, onze vriendengroep en nog veel meer. Hoe kunnen jullie dan van ons verwachten dat wij de vaatwasser uitruimen, de was van de trap mee naar boven mee nemen, boodschappen willen doen enz. ? Onze vrije tijd, die wij overigens voor ons gevoel niet hebben, word nog erger in beslag genomen door al die rot klusjes! En dan spreek ik nog geeneens over wat er gebeurd wanneer wij ook maar nee durven te zeggen…

Het tweede puntje, waar ik echt niet goed van word, zijn tijden en daar bedoel ik bed/thuiskom tijden. Wij pubers houden er nou eenmaal van om overal schijt aan te hebben en dat is een feit. Maar als we dan tijden krijgen van hoe laat we thuis moeten zijn enz. worden we helemaal gek! Zouden jullie tegen je vrienden zeggen dat je van je moeder niet langer dan tien uur mag? Hmm… pubers in ieder geval niet. Dus kijk niet verbaasd op als je zoon of dochter een (half) uur te laat komt want dat boeit ons toch niet. Maar als je dan zo graag een tijd wilt afspreken, maak dan een compromis met elkaar en probeer er samen over uit te komen. 

Ook het derde puntje is heerlijk om over te zeuren, want wij als puber zijnde zijn letterlijk en figuurlijk allergisch voor het woord “NEE”. Zodra wij het woord nee horen, ontstaat er een kortsluiting in ons brein. Want waar slaat het op dat het antwoord nee is… als het gewoon ja moet zijn! Ik bedoel niet op alles kan ja geantwoord worden, maar kom op zeg… je kan wel veel ja antwoorden. Verwacht daarom ook niet dat we het bij een nee laten, zoals je als ouder zelf al hebt gemerkt gaan wij er alles aan doen om er een ja van te maken. 

Verder naar mijn vierde punt, wat overigens een klapper is (vind ik). De toon van praten… ugh f*ck dat. Serieus, soms kan iemand er niks aan doen dat zijn/haar toon grof, boos, ongeïnteresseerd of zoiets klinkt! Zelf gebeurd het mij best vaak dat ik er zelf geen erg in heb dat ik heel ongeïnteresseerd klink, maar volgens mijn letten ouders daar de hele tijd op. Zodra een puber maar een enkele toon veranderd, gaat het hele gesprek naar de fillistijnen, want het is onbeschoft om zo’n toon aan te slaan. “Ja, oké” is dan ook verkeerd, want het is “Ja pap”… waarom zijn ouders niet gewoon tevreden met het feit dat wij überhaupt nog antwoorden? Misschien wil ik dat antwoord zelf niet eens weten…

Ja! Mijn laatste puntje. Kritiek, wat ik jullie (ouders) nu zal geven. Kan er nooit iets goed zijn? Wij zijn ook maar mens en kunnen niet alles prefect doen, niet dat we dat willen maar even voor het voorbeeld. Ik / wij pubers hebben sterk het gevoel dat wat wij ook doen het verkeerd of niet goed is. Slechte toon, onbeschoft! Slecht cijfer, doe beter je best! Ruzie, je trekt het volgens mij aan, die ruzies! Zal ik je wat vertellen… jullie doen zelf ook niet alles goed! Zelf maak je ook fouten, met alle respect!

Ah fijn, niet alleen thuis zijn deze problemen hoor, bij andere thuis merken wij pubers het ook. De druk die ouders soms op ons uitoefenen is af en toe heel stressvol en toch houden we zielsveel van jullie. 

Pff… nu dat eruit is hoop ik dat jullie er wat aan hebben! En voor alle pubers onder ons, confronteer je ouders hier mee, misschien helpt het! 🙂
Dikke knuffels Prep.