Blog

Column: De Vergeten Dag

Column door Marten Zwaan

Het was vandaag (donderdag 12 mei) de Dag van de Zorg. Zelf was ik het vergeten, terwijl het een enorm belangrijke dag is om te onthouden.

Applaus

We weten het allemaal nog wel een gebeurtenis van 2 jaar geleden. Om 8 uur ’s avonds, een hint: het was geen twee minuten stilte. Wel twee minuten klappen, waarvoor? Voor het zorgpersoneel dat zijn leven in gevaar bracht om de mensen op de IC te redden.

Zelf stond ik op en begon te klappen, veel mensen die ik ken zitten in de zorg en dit was mijn manier om respect te uitten. Nu twee jaar later om 8 uur zal er geen applaus klinken, of het slaan op pannen. Nee, wat er klinkt is oorverdovende stilte.

Verkeerd

Nu kunnen we de vraag stellen: Heeft de zorg iets fout gedaan dan? Nee helemaal niks, door hen zijn we de crisis door gekomen. Het wordt vaak vergeten, maar zonder die mensen hadden we heel veel doden gehad. Het zijn helden! Daar zit een keerzijde aan… Net als alle grote helden: wie hoog klimt zal diep dalen.

Ze haalden een piek met het applaus en daarna werden ze vergeten. Zoals dat altijd gaat met de zorg. Dit doet me denken aan de Wereldoorlogen. Nu hoor ik mijn vrienden al zeggen: stop eens met die geschiedenis.

Het gaat niet om de geschiedenis, maar over de ontwikkeling die in de Wereldoorlogen gemaakt zijn. In die oorlogen kwamen er aan de lopende band nieuwe en betere wapens uit, maar er werd weinig geïnvesteerd in de zorg. Tot er slachtoffers vielen van die nieuwere wapens en bijpassende zorg nodig was. Toen was het opeens wel mogelijk.

De ontwikkeling van de zorg loopt altijd achter, vandaag de dag hetzelfde liedje. Nu is de vraag: wat hebben we meer nodig, een oorlog of de zorg. Niemand die nu zegt we hebben een oorlog nodig. Alleen daar handelen we wel naar.

Fondsen

Na de oorlog in Oekraïne wordt het leger uitgebreid, heel logisch natuurlijk. Stel je voor dat Poetin opeens in Den Haag staat, maar er wordt niet extra geïnvesteerd in de zorg. Als je naar de cijfers kijkt zie je dat het percentage voor de zorg afneemt.

Nu kun je zeggen: “Marten wat zeik je nou, ze hebben pas een loonsverhoging gehad”. O ja die paar procentjes maken echt een verschil. Weet je wat verschil maakt? Een verhoging van 10%, maar dat is alleen weggelegd voor leraren van basisonderwijs.

Even denken hoe zijn zij daarop gekomen op die 10%, heel simpel door te protesteren. Leerlingen van verschillende basisscholen hadden een week extra vakantie de laatste jaren door de vele protesten. Dus kort gezegd als ik meer geld wil moet ik de straat op gaan.

Alleen de zorg kan dat niet, want dan gaan er mensen dood. Dus die accepteren dit lage loon en al het leed dat het met zich meebrengt, ze vragen maar om één ding en dat is erkenning. Laten we ze dat ook geven, bedank de mensen in de zorg. Desnoods starten we vandaag een crowdfunding. Als Feyenoordfans miljoenen kunnen binnenharken om een speler te houden, kunnen wij het ook wel voor het zorgpersoneel… Of is dit te veel gevraagd?

Ook een blog/column voor Kattuk.nl?

Mail je bijdrage naar info@kattuk.nl!