Column: Anders (of niet)
Iedereen moet zichzelf kunnen zijn in Katwijk. Dit kan voor jongeren vanuit de Katwijkse LHBTI+ community behoorlijk lastig zijn. Dit wisten we al van horen zeggen en werd nogmaals bevestigd tijdens de (voorbereiding) van de eerste Meet Up Homo-acceptatie. Je hoeft alleen maar de reacties op Facebook te lezen omtrent dit onderwerp om te constateren dat er nog een lange weg te gaan is voordat acceptatie een feit is.
Leuk al dat geroeptoeter op FB en IRL, maar LHBTI+ jongeren zijn ook gewoon van vlees en bloed, je komt ze dagelijks tegen en ook zij lezen de online drek die over ze wordt uitgestort omdat ze willen zijn wie ze zijn. Vanuit de gedachte ‘wat de boer niet kent vreet ie niet’ delen Katwijkse LHBTI+ jongeren hun ervaringen met de lezer en laten ze zien wie ze zijn en welke problemen en verrassingen ze tegenkomen in een serie blogs en columns op Kattuk.nl.
Helaas in eerste instantie (meestal) nog anoniem, omdat veel het binnen het huidige klimaat toch niet aandurven om hier openlijk met naam en toenaam over te spreken. Uit angst om zo een te makkelijk slachtoffer te worden voor (digitale) pestkoppen.
Wil jij ook je ervaringen delen?
Mail je bijdrage dan naar info@kattuk.nl!
Column: Anders (of niet)
De angst om anders te zijn. Iedereen zal, ongeacht diens achtergrond of karakter, ongetwijfeld wel eens met dit of een soortgelijk gevoel te maken hebben gehad. “Wij mensen” lijken te beschikken over een onvermijdelijke neiging onszelf met de ander te vergelijken en hiernaar te bekritiseren, vaak met weinig tot geen productief resultaat. Ikzelf ben maar al te vertrouwd met dit gevoel (naar mijn smaak iets te).
Ik, Katwijkse jongen, 19 jaar, ben namelijk biseksueel.
Het was een jaar of vier geleden dat ik voor het eerst naast de “gebruikelijke” (een term die hier tamelijk cynisch bedoeld is) gevoelens ook gevoelens voor jongens begon te krijgen. Als ik mijn gevoel uit deze beginperiode van mijn “nog ontwikkelende seksualiteit” zou definiëren zou ik dat doen aan de hand van een onbestemde maar toch drukkende ongemakkelijkheid. Ik wist me simpelweg geen houding te geven tegenover deze gevoelens of ik nu thuis of op school was, laat staan in de kleedkamer. Zo slenterde ik de daaropvolgende jaren door met weinig tot geen intentie deze gevoelens verder te laten opbloeien.
Het zou pas drie jaar later zijn dat deze gevoelens wederom bezit namen van mijn leven. De aanleiding hiervan was, verrassend, de intrede van een nieuwe “jongen” (die ik uiteraard niet bij naam ga noemen) binnen mijn sociale leven. Eigenlijk was dit de eerste keer dat ik voor het eerst een echt uitgesproken gevoel voor iemand van hetzelfde geslacht voelde. Ik kon eigenlijk geen dag doorbrengen zonder dat deze persoon mijn gedachten passeerde. Na een, achteraf miscommunicatie gebleken, “signaal” was ik er van overtuigd dat dit misschien ook wel wederzijds was, wat diens aanwezigheid in mijn gedachten alleen maar liet toenemen. Des te groter mijn teleurstelling, en (eerlijk gezegd) verdriet, toen dit alles, zoals eerder gezegd, niet meer dan een miscommunicatie bleek te zijn geweest. Eén ding was me echter wel duidelijk geworden als gevolg van deze gebeurtenissen, mijn biseksuele gevoelens waren niet iets om te verwaarlozen of weg te stoppen, ze waren echt en iets om te koesteren.
Achteraf gezien was ik al die tijd bang geweest dat dit ene aspect van mijn persoon alle mijn andere eigenschappen teniet zou doen. Dat ik in de ogen van mijn omgeving niets anders meer zou zijn dan “die biseksuele jongen”. Ik vind het lastig en enigszins problematisch om voor anderen te spreken, maar ik kan me niet voorstellen dat mensen in een soortgelijke context geen vergelijkbare gevoelens gekend hebben. Een haast primale angst voor de herdefiniëring van de eigen persoon en de vooroordelen die deze wellicht met zich mee draagt. Het is alleen met het blootstellen van jezelf dat je dit op de proef kan stellen, in mijn ervaring zijn de eigen gedachten vaak genoeg onwaar gebleken (ik ben tot nu toe namelijk nog nooit anders behandeld of benaderd naar aanleiding van mijn biseksualiteit).
Ik kan ieder ander enkel aanmoedigen hetzelfde te doen.
Door: naam bij redactie bekend
Geen reacties