Mixtape.

Nieuw!

kattuk.nl/Bevrijding

Bevrijding

TOEN VS NU

Het idee achter Toen vs. Nu is ontstaan nog voor de eerste lockdown in verband met het coronavirus. Het idee was om jongeren, in het kader van 75 jaar bevrijding, na te laten denken over bepaalde onderwerpen en dit aan de generatie die de oorlog mee heeft gemaakt te laten zien. Helaas konden we deze ouderen in verband met de coronamaatregelen niet meer voor de camera krijgen en hebben we deze pagina opgezet om alsnog de filmpjes met de jongeren te plaatsen.

Ook hebben wij op deze pagina de online tentoonstelling over het bezoek aan Auschwitz geplaatst om te laten zien wat dit met een aantal Katwijkse jongeren heeft gedaan.

Op Bevrijdingsdag 2021 hebben we een aantal ouderen schriftelijk geïnterviewd om hun verhalen over de oorlog op te tekenen. Deze verhalen vind je HIER.

Deze nieuwe verhalen zijn ook onderaan deze pagina te vinden.

Ken jij iemand die ook verhalen heeft over het leven tijdens de oorlog?
Laat het ons weten!

Muziek is van alle tijd, toch? Jongeren van nu vertellen waar zij van houden en kijken of ze weten hoe de mensen in de oorlog naar muziek luisterden. Hoe ging dat in de oorlog eigenlijk? Hadden ze toen al Spotify? En wat zou jij iemand uit de oorlog laten luisteren als je iets van nu moest laten horen?

Even snel een Big Mac of een voedselbon om een half droog brood te halen. Dat is het verschil tussen de jongeren van nu en de jongeren die opgroeiden in de oorlog. De jongeren van nu geven antwoord op een aantal vragen om te kijken hoe zij nu leven en hoe zij denken dat de mensen in de oorlog leefden.

Zit je op voetbal of op dansen? Leuk! Heel veel jongeren zitten op een sport of doen aan een leuke hobby. In de oorlog was dit erg lastig. Hoe dat er aan toeging proberen de jongeren in dit filmpje te vertellen. 

Je gebruikt je iPhone, PS4, laptop, tablet en ga zo maar door dagelijks. Het is heel normaal om de hele dag door te communiceren met je klasgenoten, ouders, vrienden en ga zo maar door. Maar hoe ging dat in de oorlog? De jongeren in dit filmpje proberen daar antwoord op te geven.

In de coronatijd is het misschien even lastig, maar normaal ga je vijf dagen in de week naar school, misschien wel twee keer per jaar op vakantie en na je studie ga je een leuke baan zoeken. Maar hoe ging dat in de oorlog? Deze jongeren proberen daar antwoord op te geven!

Wesley Mastenbroek, tijdens het bezoek in 2019 aan Auschwitz was hij 19 jaar oud. Hij ging er vrij nuchter en vol verwachtingen naar toe maar dat nuchtere gevoel was snel voorbij. Je voelt de pijn en emotie daar vandaag de dag nog steeds. Om eerlijk te zijn ging het zijn verwachtingen ver te boven. De krassen in de gaskamer zal hij nooit meer vergeten want je ziet en voelt de angst. Deze reis heeft hem andere inzichten gegeven over WWII en zijn gedachtes zijn zeker veranderd. Hij raadt de reis zeker aan voor andere jongeren, niet voor de lol maar voor een leerzame reis. Zowel voor nuchter denkende als “extreem” rechtse jongeren. Nu twee jaar later vragen wij hem wat is je het meest bijgebleven? De kinderkamer van dokter Mengele maar ook de onderlinge band die is ontstaan.  Door het gezamenlijk beleven van wat we gezien, gevoeld hebben daar. De reis heeft mij meer begrip leren hebben voor andere geloofsovertuigingen en andere seksuele geaardheden. Wesley zou andere mensen mee willen geven dat je je eerst moet verdiepen in het verleden voordat je kwetsende uitspraken doet. Het is van belang dat wij blijven herdenken voor allen die hebben gestreden voor onze vrijheid hier in Nederland en elders.

Jamie Schaap, tijdens het bezoek in 2019 was zij 16 jaar oud. Zij had verwacht dat ze veel zou leren en dat het heftig zou worden. Maar had nooit verwacht dat het echt zo heftig zou zijn met alle verschrikkelijke afbeeldingen en verhalen die je daar te horen en te zien krijgt. De reis voldeed zeker aan haar verwachtingen en ze zou graag nog een keer terug willen. Wat zij nooit meer gaat vergeten zijn de afbeeldingen van hoe de mensen er meer dood dan levend aan toe waren vlak na de oorlog. En de nagel krassen in de muur van mensen in de gaskamers. 

Je zou er heen moeten omdat het je een ander beeld van de oorlog geeft. En zodat niemand het kan ontkennen of vergeten.

Aydin Guner, tijdens het bezoek in 2019 was hij 16 jaar oud. Hij had verwacht dat het heftig zou zijn maar toen hij daar aankwam bleek alles veel heftiger te zijn dan verwacht. Er zijn veel dingen aan ons bezoek aan Auschwitz die ik nooit meer ga vergeten. Maar wat Josef Mengele daar deed met kinderen en dan vooral met tweelingen is onvoorstelbaar en onmenselijk. De verschrikkelijke experimenten, de pijn, gevolgd door de onvermijdelijke dood. Vandaag de dag denkt Aydin nog regelmatig terug aan de reis en hij had het niet willen missen.

Onze reis heeft mij andere inzichten gegeven. De reis raad ik zeker aan voor andere jongeren.

Martijn de Mooij, tijdens het bezoek in 2019 aan Auschwitz was hij 18 jaar oud. Zijn verwachting was dat het heftig zou zijn om echt in Auschwitz te zijn, de werkelijkheid was nog heftiger en groter. De foto’s van de expositie laten de sfeer maar vooral het gevoel niet goed doorkomen, dat is onbeschrijfelijk en niet vast te leggen. De krassen in de muur van de gaskamer, de kledingstukken en het menselijk haar dat je daar ziet liggen. De hele ervaring heeft bij hem een diepe indruk achtergelaten. De reis heeft mij duidelijk gemaakt op welke schaal het allemaal gebeurd is. Hij raadt de reis zeker aan omdat het heel leerzaam en indrukkend is. We hebben Martijn nu twee jaar later weer gesproken en hem gevraagd wat hem het meest bij is gebleven, daar hoefde hij niet lang over na te denken: de gaskamers. Het bezoek heeft hem veranderd en heeft hem een totaal ander beeld gegeven over de tweede wereldoorlog.  Het is belangrijk dat wij er over blijven praten zodat het niet nog eens gebeurt.

Jerise Labrujere, was in 2019 tijdens het bezoek aan Auschwitz 18 jaar oud. Zij verwachtte dat ze heftige dingen zou zien, maar ze had het echt onderschat. Het was nog veel heftiger dan zij zich had voorgesteld. Je ziet daar pas wat er echt gebeurd is, op welke schaal, en hoe heftig het geweest moet zijn voor die mensen. Wat zij nooit meer zal vergeten zijn de krassen in de muren van de gaskamers en de wanhoop die de mensen hebben ervaren om zich eruit te willen graven. Hoe die mensen werden behandeld, dat ze zo weinig te eten kregen. Het moet zo verschrikkelijk zijn geweest dat zij kan het zich niet voorstellen. Hoe die mensen daar hebben geleefd en wat zij gevoeld hebben. Als je ooit deze reis kan maken zou zij het zeker aanraden want je staat echt je ogen uit te kijken, wat daar allemaal gebeurd is. Zijzelf zou er graag nog een keer heen willen.

Johnny Petersen, tijdens het bezoek in 2019 was hij 16 jaar oud. Hij verwachtte dat het een interessante reis zou worden en dat we veel te weten zouden komen over WWII. Wat voor dingen er met de Joodse mensen zijn gebeurd in de concentratie/vernietigingskampen. In het Auschwitz museum was er een kinderkamer waar de kinderen soms verbleven voordat erop hen geëxperimenteerd werd. De tekeningen zijn een weerspiegeling van wat de kinderen zagen en beleefden. Zo zag hij een tekening waarop iemand werd opgehangen door een soldaat. Voorheen maakte hij veel grappen over de oorlog, Hitler en de slachtoffers, maar nu snapt hij dat die grappen echt niet kunnen. Hij raadt de reis aan maar het is wel heftig. Anno 2021 is hem vooral bijgebleven dat er enorme pijn en angst geheerst moet hebben in de kampen. Zo veel dat het wel lijkt vast te zitten in Auschwitz. Het is belangrijk dat we erover blijven praten omdat het een omslagpunt in de geschiedenis is geweest, dit herdenken is ook belangrijk voor alle slachtoffers.

William Sjardijn, tijdens het bezoek in 2019 aan Auschwitz was hij 17 jaar oud. Hij verwachtte van het land Polen dat het arm zou zijn maar dat viel reuze mee. Auschwitz gaat hij nooit meer vergeten! Het heeft een grote indruk achter gelaten. De gaskamer, het terrein waar de mensen leefden en hoe ze daar behandeld werden. Na het bezoek besefte hij pas wat zich daar heeft afgespeeld tijdens WWII. Als je wilt beseffen wat er allemaal gebeurd is, raad hij de reis aan, maar ga daar niet als een klein kind zitten klooien. Dat is niet gepast daar! Nu twee jaar verder maakt het bezoek aan Auschwitz op William nog steeds diepe indruk. Wij moeten blijven herdenken omdat het heel veel impact heeft gehad over de hele wereld, we mogen dit nooit vergeten. Mensen hebben voor onze vrijheid gestreden.

Kevin, tijdens het bezoek in 2019 was hij 16 jaar oud. Hij verwachtte een hele donkere en sombere plek. En dat klopte. De gaskamers zal hij nooit vergeten, met de krassen van nagels in de muur die na 75 jaar nog altijd zichtbaar zijn. De reis heeft hem zover beïnvloed dat hij het ging bekijken vanuit het perspectief van de Joden. In 2021 verbaast hij zich nog steeds over het feit dat mensen elkaar dit aan hebben kunnen doen. Hij zou het liefst willen dat er NOOIT meer zoiets kan gebeuren. Het is daarom belangrijk dat we samen stil staan en herdenken en er over blijven praten.

X